Trap; Uçan hedef atıcılığı, Trap atıcılığı tarihte ilk uçurulan güvercinlere yapılan atışlarla başlamış. Bu yöntem kısa bir dönem sürdü insanın kabul edemiyeceği bu kötü yönteme kısa sürede son verilerek, sportif bir faaliyet olarak
sürdürülebilmesi için makinelerle fırlatılan kil plaklara atış yapılmaya başlanmıştır. Trap atışları O günlerdeki adı
“Kil Güvercin” anlamına gelen “Clay Pigen”di, Trap atışları adının içindeki güvercin kelimesi ilk yıllarında yapılan
güvercin atışlarından kalmadır. Daha sonra güvercin adına tamamen son verilerek “Kil Hedef”
anlamına gelen “Clay Target” denmeye başlanmıştır. Kil hedeflere yapılan ilk atışlar Trap atıcılığının
temelini oluşturmuştur. Trap atışları ilk zamanlarda basit poligon düzenekleri kurularak tek yöne uçan plaklara yapılan atışlar yıllar geçtikçe geliştirilmiş ve bu günkü “Olimpik Trap” şekline ulaşıldı.
Bugunlerde Trap atışlarında plakların ana maddesi zift olan çay tabağını andıran atış
plakları kullanılmaktadır. Plaklarda aranan en önemli özellikler, makinadan fırlatıldıktan sonra düzgün uçuş ve kırılganlıktır. Trap Atıcılığı süperpoze veya yarı otomatik tüfeklerle yapılmaktadır.
Trap tüfeklerinde aranan temel özellikler vardır, uzaklaşan plaklara atış yapıldığı için saçma
grubunun daha uzak mesafeleri etkili olabilmesi için namluların dar şoklu olması (4/4 – 4/3 i), plakların uzaklaşması ve uzaklaşırken yükselmesi özelliğinden kundaklarının da dik olması tercih edilmektedir.
tüfeklerde Dik kundaklı yükselen plağa kendiliğinden üstleme verilmiş olacaktırtır. Trap atışı için Tüfeklerin daha az
sarsılması için de, ağır olması başka bir özelliktir. ISSE (Uluslararası Atıcılık Federasyonu)’nin
kurallar gereği Trap atışlarında 7 1/2 numaralı saçmalı 24 gr. Fişekler kullanılmaktadır.
Boyutlarda ve gramajda aşağı değerler atıcı için bir avantaj sağlamayacağından serbesttir, üst
değerler yasaklanmıştır.
Trap Atışları atıcılardan 15 metre uzaklıktaki bir çukura yerleştirilmiş olan makinelerden fırlatılan plaklara yapılır.
Çukur içerisinde atıcıların atış sırasında önünde üç makine bulunur. Trap makineleri ortaya, sağa ve sola doğru plaklar
çıkarır. Plakların uçuş yüksekliği, makinenin 10 m. uzağında minumum 1,5 metre maxsimum 3,5 metre olması
zorunludur. Plaklar sporcunun önünde mikrofona ses vermesi çıkar. En fazla 76 metre ileriye
gider. Trap atıcılığında 25 atışlık seri atılır. atıcı makinelerden fırlatılan 10 sağa, 10 sola ve 5 orta plağa atış
yapalır. Çıkacak plakların sırası bilgisayar programıyla (divisör) aracılığı ile belirlenir. Trap Atıcısı atış öncesi plağın hangi
yöne çıkacağını bilemez. Toplam 5 atış istasyonunda atıcıların 5 tur dolaşması sonucu (25 atış) bir seri
tamamlanır. Her trap atıcı yarışma boyunca erkeklerde 125 plağa (5 seri, 5×25),bayanlarda 75 plağa
(3seri, 5×25) atış yaparlar. Trap atıcısının fırlatılan her plağa iki fişek atma hakkı vardır, vurulan her plak
atıcıya bir puan kazandırır. Finale kalan atıcılar ise tek fişek atmak zorunludur. Plağın vuruş sayılabilmesi için plağın kırılması gerekiyor. Vuruşun gerçekleşmediği atışlara “Manke” denir. Trap atıcılığı yaygın olarak yapılan bir spor dalıdır. Bazı ilçelerde, köylerde tek makine ile yarışmaları düzenlenmektedir. Trap Atıcılar kendi içlerinde buna “Çayır
Trap’ı” adını vermişdirler.
