SKEET ATMA SANATI BOLÜM 3

Beynimizin tüm gücünü kullanmayı öğrenelim.
İşimizi kolaylaştırmak için, önceki bölümde işlediğimiz ve atış hareketini anlatan
iki  şemayı aynı sayfaya koyalım. Atış hareketinin farklı safhalarını bu bölümde

daha derinden işleyeceğiz. 
Perception of the target = hedefi algılama 
Stock mounting= Tüfeği omuza alma 
Achieving the correct lead= Doğru önlemeye ulaşma 
Controlling the lead= Önlemeyi kontrol etme 
Command of the trigger of the gun (fire) = Tüfek (atış) tetiğine hakim olma 
Follow through after the shot= Atıştan sonra tüfeği bırakmadan izlemek 
No change= değişiklik yok 
Simultaneous control= Eşzamanlı kontrol 
Stock to shoulder contact= Kundak ile omuz teması
Analiz edelim... 
Bu iki  şemanin, yada atış tekniğinin, görsel bir analizi bile üstünde durmamız 
gereken bazı noktaları öne çıkarıyor.  
Mesela  Şema B’de toplam süre ikinci plağın kontrolünü kolaylaştırıyor. Tüfeği 
omuza alma süresi daha uzun ve artık tüm harekete göre önceliği kalmadığı için 
hareket çok daha esnek ve özenli oluyor.  
Ayrıca bu teknik ile, namlunun özlenle ve kesin bir  şekilde kontrol edilmesi 
hareketin başlamasından 3üncü safhası “önleme ulaşmak” ve 4üncü sahfası
“önlemin kontrolü”ne ulaşana kadar öncelikli ve çok önemli oluyor.  
Atışın toplam süresinin kısaltılması, atış sürelerininde kısaldığı anlamına gelir. Bu 
demektir ki, çıkan tüm plakları (outcoming targets) orta direğe ulaşmadan en az 3 
metre evvelden “sakin ve titiz” bir  şekilde vurabiliriz. Asla ve hiçbir atış
istasyonunda, giren plato (incoming target) namlumuzun ucu ile kesişmis, geçmiş
ve bizim daha kontrolümuz altinda olmayan bir alana kaçmış olmayacaktır. 1-2-3 
ve 4 istasyonlarda geçiş hareketini sağdan sola yaparak ikinci plak herzaman 
sağımızda kalacaktır, fakat 5-6 ve 7ci istasyonlarda geçiş hareketini soldan sağa 
yaptığımızda, herzaman solumuzda kalacaktir. Bu sayede hiçbir zaman, ilk plağı
çok fazla uzun kontrol edince kontrolümüzden kaçan ikinci plağı aramak için 
bilmediğimiz bir bölgeye “atlamak” zorunda kalmayacağız. Bu git gel hareketini 
yaparak karşımızda göreceğimiz, zaten kontrolümüz altında olan bir alan.

İkinci bölümü şu soruyu sorarak bitirdik: A tipi bir hareketten, B tipi bir harekete 
nasıl geçilir? Bakalım. 
İlk bölümde, hatırlarmısınız, bir piyanist (yada herhangibir enstrüman çalan 
müzisyen) ve bir skeet atıcısı (tabii teknik açıdan nitelikli ve modern bir skeet 
atıcısı) arasında bir benzerlik görüp görmediğinizi sormuştuk. 
Bir de atış hareketi ve araba kullanmak arasında bir benzerlik görüp 
görmediğinizi sormuştuk. B tipi şema hakkında şimdiye kadar söylediklerimize ve 
düşündüklerimize bakarsak, cevap sadece “evet” olabilir, çok ortak nokta var.  
Atış olsun, enstrüman olsun, direksiyon olsun, tüm bu “operasyon”’lar bizi 
karmaşık bir hareketin ayrı bölümlerini muntazamn bir  şekilde ve eş zamanda 
yapmaya zorluyor. Bunun adı “Overlapping” (üst üste gelme) 
Problemlere doğru gidelim... 
Nasıl bir müzisyen saatlerce notalarını, derecelerini çalisir, bizim de aynı şekilde 
hareketlerimizi saatlerce çalışmamız lazım,ve bunu ne kadar erken başlarsak, 
plakların kontrolünde sonuçlarını o kadar erken görmeye başlarız.  
Atıcı olarak antrenman yapalım, ama bir muzisyenin kafası ile teknik, 
reflekslerinin hızı, ritim ve kişisel kontrolü en temel unsurlar olarak görelim. 
Kendimize küçük bir antrenman atış sahası yaratalım...Bir antrenman sahası yapmak gibi teknik bir yönteme ihtiyaç duymamızın nedeni, 
namlumuzun ucunun yönlendirilmesini çok milimetrik ve titiz bir  şekilde 
çalışmamız gerektiği. Bir çok kere hedefin çabuk ve doğru bir  şekilde kontrol 
edilmesi icin namluların yönlendirilmesinin ne kadar önemli olduğunun altını
çizdik. Bu hareketi ilk “müzik dersimiz” olarak düşünebiliriz. 
Antrenman duvarı: nasıl yapılır? 
Bir skeet parkurunu görsel olarak tekrar canlandırmamiz lazım: yüksek kabinden 
gelen platonun istikameti “pull” ve alçak kabinden gelen platonun istikameti 
”mark”. Eğer kullanabileceğimiz yeterli yükseklikte ve uzunlukta bir duvar varsa 
(en az 18-20 metre uzunluk ve 6 metre yükseklik), işimiz cok kolay.  
Duvarın ve namlunun rengine zıt bir renkte eğik bir şerit çizmek lazım. Bu şerit 9-
10 metre uzunlukta ve 20 santim genişlikte olup, yüksek kabinden çıkan platonun 
istikamentini temsil eder: 3 metre yükseklikten başlayarak, 5.30 metre yüksekliğe 
çıkar. Aynı şekilde alçak kabin için aynı renkte ve boyuta, 1.10 metreden 5.30 
metreye çıkan bir şerit çizilir.  
Şayet elimizde kullanabileceğimiz şekilde bir duvar yoksa, o zaman iki tane tahta 
şerit (yada plastik veya çelik gibi herhangi bir sert malzeme olabilir) alıp, onları
duvarın üstüne çizdiklerimiz gibi ayarlamak, boyamak, ve belirlediğimiz eğimde 
Bu mini antrenman sahası hazır 


çıtalar üzerine sabitlemek.
olduğunda, tüfeği omuza alırken namluyu daha 
rahat kontrol etmemizi öğretecek zor egzersizlerimize başlayabiliriz, 
Antrenman duvarı nasıl kullanılır? 
İlk alıştırma kendimizi şeritlerden 15 metre uzaklıkta, 2 den 6 ya olan herhangi bir 
hayali istasyona yerleştirip, büyük bir titizlik ile 6, 7 metre boyunca tüfeğin 
namlusuyla şeritleri takip etmek. İlk baslarda plakların hızında yapmak zorunda 
değiliz, önemli olan hareketin devamlı olması, ara, titreme veya tekrar olmadan. 
Namlunun düzenli ve devamlı hareketini hiç bozmadan, neredeyse parkurun 
sonuna doğru. tüfek omuza alınmalı. 
Bu anlatılan bizim ilk sınavımız olacak. Anlamamız gereken atış şeklimizin ard 
arda bir hareket ( A tipi) yada “overlapping” (üst üste gelen) (B tipi) olduğu.  Bu alıştırmayı birçok kez tekrarlayın, gittikçe hızı artırarak, taa ki plakların hızına 
ulaşabilene kadar (unutmayın, ilk 40 metrede plakların sarsıntısız ve sabit bir hızı
vardır). Tüfeği omuza aldığınızda namlunuzun harekete devam etmeden oldukça 
uzun bir süre duraksamasını çok dikkatle izleyin. 
Dikkat etmeniz gereken başka bir şey daha, Dipciği omuz hizasına getirdiğinizde, 
namlu ucunun üzerinde çalıştığınız şeritin alt kısmından taşıyor oluşu.  
Eğer başlarda bu kontrolleri kendiniz yapamıyorsanız, ki eğer A tipi tekniği olan 
bir atıcıysanız başlarda zor olucaktır, kendinize bir yardımcı bulun. Diğer atıcıya 
ne istediğinizi çok net bir şekilde açıklayın.  
‘Pull” ve “Mark” şeritlerine göre tüm pozisyonları deneyin. Birkaç gün antrenman 
yaptıktan sonra farketmeye başlayacaksınız ki, konsantrasyonunuz tüfegi omuza 
almakta olduğundan, namlunun kontrolünü tamamen kaybedip, ancak dipcik 
omuza temas ettiğinde telaş ile kontrolü tekrar kazanıyorsunuz. Bunu fark etmek 
bile çok iyi bir adım.  
Tekniğiniz ne olursa olsun, göreceksiniz ki bu alıştırmayı yapmak kolay 
olmayacaktır ve belirli  bir önlemi almadıkça, doğru bir şekilde yapamayacaksiniz.  
Peki ama, hangi önlem? 
Namluyu önleme doğru yönlendirmek icin sol elimizi kullanmayı öğrenelim. 
(Tabii solaklar icin sağ elimizi) 
Hepimiz sağ elin öneminin farkındayız (solaklar icin sol elin, bundan sonra 
belirtmemize gerek yok), çünkü bize işaret etmemizi sağlar. Eğer parmağımızla 
bir nesneye doğru işaret ederken sol gözümüzü kapatırsak, parmağımızın tam 
olarak o nesnenin üzerinde olduğunu görürüz. Fakat bu sadece sağ elimizi 
kullanırken oluyor, buna rağmen biz atış hareketimizin en önemli kısmını, yani 
namlunun önleme doğru yönlendirilmesini en az kullandığımız ele, yani sol ele 
bırakıyoruz! 
Tıpkı notalarını çalışırken sol elini kullanmayı  öğrenen bir piyanist gibi, bizimde 
sol elimizi rahatlık, titizlik, kabiliyet ve hassaslık ile kullanmamızı sağlayacak 
egzersizleri yapmamız lazım. 
Mümkün oldukça ve her yapabildiğimizde sağ yerine sol eli kullanarak ikisinin de 
kullanım gücünü geliştirmemiz lazım. Bazı hareketleri gündelik olarak yaparak 
bunu sağlayabiliriz: mesela sol el ile masa tenisi, yada sol el ile duvara karşı bir 
tenis topu atıp yakalamak. Bu tip hareketler ve antrenman duvarındaki iki  şerit 
üzerinde yapılan idman olabildiğince düzenli olarak yapılmalı. Bunlar bizim için 
bir nevi “streching” (germe), başlamadan yaptığımız ısınma hareketi, ve “muzik 
derslerimizin” ilki. Birçok atıcı, tasdikli  şampiyonlar bile, uzun zamandır 
antrenman seanslarının önemli bir parçası olarak bu mini antrenman sahasını
kullanıyorlar.


Neticede sizden kendinizi bu işe adamanız bekleniyor: en kısa zamanda ve 
büyük bir ciddiyetle sunulan egzersizleri başlamak.  Üsteki resimlerdeki  şeritlerde renkli işaretler olduğunu farketmişsinizdir. Bir 
sonraki bölümde ne için olduklarını açıklayacağız. Ve tabiiki, tekniklerini 
düzeltmek isteyen ileri seviyede olan atıcılar içinde başka bir “Müzik dersinin” 
temelini atacağız.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder